Schengen vizesi, Schengen Sözleşmesi ile hayata geçirilen 26 AB ülkesi arasında serbest dolaşıma izin veren bir belgedir. 1995 yılında yürürlüğe giren Schengen Sözleşmesine göre taraf ülkeler arasındaki sınır (iç sınır) kontrolleri kaldırılmış, oluşturulan Schengen bölgesi dış sınır kontrollerinde ortak uygulama ve kurallar getirilmiştir. Bu kurallar vize, polis ve yargı alanlarındaki işbirliğini kapsamaktadır. Schengen bölgesi aşağıdaki ülkelerden oluşmaktadır:
Almanya, Avusturya, Belçika, Çekya (Çek Cumhuriyeti), Danimarka, Estonya, Finlandiya, Fransa, Hollanda, İspanya, İsveç, İsviçre, İzlanda, İtalya, Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Lihtenştayn, Macaristan, Malta, Norveç, Polonya, Portekiz, Slovakya, Slovenya, Yunanistan. Bulgaristan ve Romanya Schengen bölgesine dâhil değil iken, diğer 26 ülkenin herhangi birinden alınmış Schengen vizesi ile bu iki ülkeye de seyahat edilebilmektedir. Böylece Schengen vizesi alan kişiler Avrupa’daki 28 ülkede serbest dolaşım hakkına sahip olmaktadır.
Schengen ülkeleri, SIS (Schengen Information System) adı verilen ortak bir veri tabanı kullanmaktadır. Bu veri bankasında, Schengen ülkelerine girmesi yasak kişiler gibi pek çok alanda çeşitli bilgiler yer alır. Bu bilgiler üye ülkelerin ilgili kurumlarının erişimine açıktır.
Schengen vize sisteminin en önemli kuralı, ilk girişin vize alınan ülkeye yapılmasının zorunlu olmasıdır. Örneğin vizeyi Fransa Konsolosluğu aracılığıyla aldıysanız, ilk olarak Fransa’ya girmeniz gerekmektedir. Fransa’ya giriş yapıldıktan sonra istediğiniz Schengen Birliği üyesi ülkeye seyahat edebilirsiniz. Ayrıca vizenizin bitiş süresine dikkat etmeniz önerilir.